Idzie nowe

Nowy rok to nowe prace, czyż nie?:)

Jak pewnie już zauważyliście, jestem mistrzem świata w zaczynaniu nowych prac :) Tym razem uważam że jestem usprawiedliwiona, bo praca jest hardangerowa, a poprzednią przecież skończyłam, czym chwaliłam się w tym poście :)

A na dodatek, chyba byłam grzeczna w zeszłym roku, bo dostałam pod choinkę dwa kupony pięknej tkaniny.



Co prawda miał to być jeden duży kawałek, a dostałam dwa mniejsze, ale darowanemu koniowi itd. :)

Długo oglądałam, przeliczałam, przymierzałam aż decyzja została podjęta - w bólach się rodziła, bo mam świadomość że praca jest duża, i towarzyszyć mi będzie pewnie przez parę ładnych lat znając moje tempo pracy.

Wzór nazywa się Symphony of Light, pochodzi z książki która jest jednym z moich największych skarbów, i była pierwszą kupioną przeze mnie za granicą, za ciężkie pieniądze i ze strachem czy cała transakcja się powiedzie ;) W dodatku, książka jest po japońsku, tylko nazwy projektów są po angielsku :D



Najpierw było rysowanie i liczenie "na brudno".



Musiałam wszystko dobrze 5 razy policzyć, bo zmieniam schemat powiększając go wzdłuż długiego boku. Potem narysowałam sobie na czysto, raz jeszcze licząc wszystko.



Potem pozostało już tylko dopasować nici do materiału - wybór był prosty, bo zakochałam się w tym kolorze jakiś czas temu jak i w sposobie, w jaki perłówka Anchora odbija światło.



Materiał - Zweigart Oslo 22 ct
Nici - Anchor Perle Cotton nr. 5 i 8, kolor 926

W oryginale jest użytych kilka kolorów, u mnie będzie jeden - zastanawiam się nad dodaniem paru ściegów płaskich cieniowaną nicią Watercolours, bo one piękne efekty dają, ale to się jeszcze zobaczy :D

A teraz od trzech dni fastryguję materiał - już dwa razy poprawiałam bo albo gdzieś mi wyszło pięć nitek zamiast 4 albo trzy zamiast 4, co się wydało przy fastrygach pomocniczych. Na całe szczęście, bo łatwo (tyle że czasochłonnie) poprawić fastrygę, gorzej z gotowym haftem :D

Już się nie mogę doczekać kiedy się skończy fastrygowanie i będę mogła pierwsze ściegi postawić - normalnie czuję ssanie na wyszywanie - to jest prawie jak uzależnienie chyba :) Ale wiem, że to sprawdzanie po trzy razy i ciągłe liczenie do czterech ma swój sens, że warto poświęcić teraz parę godzin żeby potem móc kontrolować pracę - tak łatwo się pomylić o jedną nitkę. Lepiej mieć możliwość wyłapania tego błędu wcześniej niż przed samym skończeniem pracy :)